Kamertje huren? Nee, bedankt!

Aangezien ik hier soms wat de aanspraak van mensen van mijn eigen leeftijd mis, ben ik vorige week en het weekend daarvoor opzoek geweest naar een kamer in Kitchener-Waterloo.
Doel was: het verbeteren van mijn sociale leven.

Ik kreeg van allerlei kanten hulp aangeboden, vele paden liepen dood, want de periode waar ik een kamer in zoek, biedt niet zoveel. De universiteiten hebben hier semesters van 4 maanden en ik zou dan net twee halve semesters een kamer huren. Het herfst-semester loopt van september tot en met december en het winter-semester van januari tot en met april. Het komt er op neerkomt dat een verhuurder die een kamer aan mij zou verhuren de andere halve semesters geen huurder heeft. (Of daar weinig kans op heeft.)

Maar aangezien ik maar 1 kamer nodig had van de 1000'en kamers hier in Kitchener-Waterloo ging ik vol goede moed opzoek en verstuurde ik heel veel emailtjes naar verhuurders en onderverhuurders. De eerste reactie terug was van een dame uit Indonesie die een kamer per december had, een gloednieuwe kamer, gemeubileerd en ze wilde wel buitenlanders hebben. (In tegenstelling tot andere verhuurders blijkbaar.) Tijdens ons telefoongesprek verschoof de datum van oplevering van 1 december naar 15, tot net voor de kerst, tot eind december. Mijn gevoel zei dat dat ook weleens halverwege januari zou kunnen worden. Om dat op te lossen bood ze aan dat ik ook bij haar familie mocht komen wonen voor die tijd... Dat was aardig. Toen ik over het bezoek van Bernard begon, bedankte ze voor mijn eerlijkheid en zei ze dat ze daar wel voor moest rekenen; een hotel zou immers veel duurder zijn. Toen ik zei dat ik met het bedrijf moest overleggen, want zij zijn bereid de huur te betalen, begon ze over dat mijn huurperiode een halve semester zou zijn; of ik ook voor een maand extra kon betalen. Achja, de portemonnee van het bedrijf is groter dan dat van een student. ;)

Vervolgens een kamer bezichtiging: een huis met 4 meiden en ik zou de 5e zijn. Op de foto's zag het er goed uit. Aangekomen bij het huis werd ik binnengelaten door een van de bewoners die niet wist dat ik zou komen. Ik vroeg of er samen gegeten werd: "Nee, nooit." Of het zou gebeuren als ik het zou willen: "Reken daar maar niet op." Toen kwam de huisbaas, een Chinese dame, die liet de kamer zien. Een kleine slecht onderhouden kamer en het rook er vreemd. (De kamers voor buitenlandse studenten in Wageningen hebben weinig sfeer, maar zijn in ieder geval fris en goed onderhouden.) Deze kamer zou geen verbetering zijn van mijn sociale leven en een grote achteruitgang in luxe. (Ik heb nu namelijk beschikking over een eigen badkamer met ligbad, een grote tv met Wii-fit en een aardige heer en dame die met mij avondeten nuttigen, wat ook nog eens door de dame in kwestie klaargemaakt is.)

De derde kamer heb ik afgelopen donderdag bezocht. Het was in een groot huis, met zwembad, maar het is winter, dus daar heb ik niets aan. ;) De kamer was goed, het huis netjes en ik zou de enige huurder zijn. Er zouden nieuwe studenten komen, wanneer was onbekend. Ik heb er even over nagedacht en uiteindelijk besloten dat ik ook deze kamer niet betrek. Deze verhuurders waren wel normale mensen, nouja, normaal... Ze hebben 3 Friese paarden... :))

Het was een leerzame ontdekkingstocht naar een nieuwe verblijfplaats, maar de conclusie is dat een verhuizing op de bonnefooi waarschijnlijk geen verbetering van mijn sociale leven op gaat leveren.

Om toch iets van sociaals te doen speel ik sinds 2 weken bij een korps. Samen met Jan Rein kwamen wij op de site van de Waterloo Concert Band en ik heb een mailtje gestuurd en ik kreeg binnen een uur antwoord terug dat ik van harte welkom was, ookal was het maar voor 4 maanden, en dat ze wel een hoorn voor me hadden liggen. Het repetoire is muziek van Leroy Anderson, een groot componist van kerstmuziek (blijkbaar) en deze man had wat een hekel aan hoornisten, want het enige wat we hoeven te spelen is de naslag met achtste noten op een lage C, en voor de afwisseling gaat het soms in tweeen en dan mogen we een kwartnoot spelen. Maar in het geheel klinkt het goed en omdat ik ongeveer 5 jaar niet heb gespeeld is dit prettig om mee te beginnen.
8 december is het concert! Wees allen welkom!

Mocht ik weer iets sociaals doen, laat ik het natuurlijk weten, maar voor nu is dit het einde.

Doei.

---
TB