New York

Jaaah! New York!

(Mijn excuses voor degene die Suzanne's blog al heeft gelezen, er kunnen wat dubbelheden voorkomen.)

Na lang wikken en wegen over mijn transport middel, heb ik gekozen voor de trein. Budgetair was gezien was de auto waarschijnlijk goedkoper geweest, even afhankelijk van parkeren, maar gezien de mogelijke weersomstandigheden in het noorden van New York state... Ik had gevonden dat opstappen in Buffalo goedkoper was en dat de trein 2 uur duurde om de grens te passeren en ik dacht: dat kan ik sneller met de auto. Als resultaat van deze uitgekiende beslissing, vertrok ik om 5uur 's ochtends (voor de zekerheid) naar Buffalo. Ik was mooi vroeg bij de grens en ook mooi vroeg op het treinstation, een uur te vroeg. Gevolg; ik heb 2,5 uur gewacht omdat de trein 1,5 uur vertraging had.
De reis was verder wel prachtig. Ik kon mooi nog wat werken en het was behoorlijk indrukwekkend om bij elke spoorwegovergang het getoeter van de trein te horen (zoals in The Polar Express, écht!) en het winterlandschap te doorklieven. Ik was blij dat ik niet met de auto was gegaan. :)

Uiteindelijk door sneeuw/ijs op de wissels, in totaal 3 uur vertraging. Ik was 21.00uur in Penn Station. Ondertussen had mijn reisgenote voor New York, Suzanne ook vertraging opgelopen bij haar overstap en kon ik nog 1,5 uur op haar wachten op het station. Ik dacht even om alleen naar het hotel te gaan, maar toen zag ik al die halfgare mensen op het station... Vast niet verstandig om alleen door het onbekende New York te reizen 's avonds laat.
Om half twaalf waren we herenigd en kon onze tocht met taxi via vliegveld (voor Suzanne's bagage) naar hotel beginnen.

Zondag gingen we naar de 9/11 Memorial Site. Dit is heel mooi geworden. Waar de gebouwen stonden, zijn nu grote vierkante diepe vijfers, met aan de randen watervallen. Hieromheen zijn alle namen van slachtoffers weergegeven op grote metalen platen.
Verder stond op het programma Vrijheidsbeeld bekijken, hier zijn we alleen langs gevaren. Na een lunch waren we helemaal verfrist en gingen we naar Rockefeller Centre. Stad in een stad genoemd en gebouwd om New York uit de economische crisis te halen. Het grote brein erachter was mr. Rockefeller en grote radio en tv-stations zend(d)en vanuit dit gebouw. Het gebouw is ook heel hoog en wij gingen dus maar naar de top. Het geeft een mooi uitzicht op het Empire State Building en Central Park en de rest van de stad. De allerhoogste verdieping was afgesloten, want een band was aan het oefenen daar. Toen zei Suzanne: 'dat klinkt bekend, is dat U2?' Ik vond het wat een raar idee, maar ja, New York, niets is onmogelijk... En ja hoor, daar stond de drummer en we kregen al snel te horen dat U2 aan het oefenen was voor de Jimmy Fallon Late Night Show. Na de repetitie kwam Bono nog even naar ons zwaaien.

New York is een drukke stad, maar ik had het nog drukker verwacht. En op veel plekken was het eigenlijk zelfs rustig te noemen.

Maar niet op maandag in Chinatown... Daar was ik blij dat ik weer weg was. Allemaal kraampjes en inderdaad overal Chinese aanduidingen, zelfs voor de McDonalds... Wat vooral intimiderend is, zijn de Chinezen die je aanspreken met: 'watches, purses, Rolex? Rolex?'. Bij mijn terugreis in de trein hoorde ik waarom ze je aanspreken, wat ze doen is namelijk niet (helemaal) legaal. Je kunt namaak dure spullen kopen in een kamer (of kast) achter in de winkel. Rolex voor 10 dollar... Dat is niks! Maar soms is het ook echt spul en is het gestolen en kun je dus behoorlijk goede prijs/kwaliteit verhouding op de kop tikken, je bent dan wel een heler. Dus of je dat moet willen?

Voor meer details over het weekend wil ik jullie toch doorverwijzen naar Suzanne's pagina: http://suzannederoo.waarbenjij.nu/
Vooral de "build-your-own-bear-experience" was uniek! Maar we voelden ons een beetje te oud en ik wilde ook niet ontrouw zijn aan mijn eigen beer die onderweg was van Florida naar Canada. (Wilde blijkbaar zijn verblijf in de zomerwarmte nog met een weekje verlengen.)

De terugreis was ook nog een hele onderneming. Ik had 25min extra tijd uitgetrokken. Ik dacht: ruim zat! Maar heus niet waar. De ene naar de andere metro was vol of 'express', dan rijden ze expres je station voorbij. In ieder geval, ik ontmoette op dat perron een man en die zou de bus nemen naar het volgende station waar meerdere treinen een verbinding hadden. Dus ik deze man maar volgen. Een muziekdocent, beetje chaoot. Uiteindelijk heb ik hem achtergelaten op het volgende station, omdat hij niet door het poortje kon komen. Ik heb nog gerend over 6th of 8th avenue... Maar het mocht niet baten. De trein gemist. De volgende trein kon ik nemen zonder extra kosten, deze vertrok alleen wel 3 uur later. Onderweg kregen we nog vertraging... Dus al met al was ik 5 uur later dan gepland op plaats van bestemming. Ik kon gelukkig overnachten bij Klaas en Doreen, ik wilde hun ook nog een keer opzoeken voordat ik wegging.

Toen waren mijn laatste dagen bij Hybrid aangebroken. Bij het afscheid nemen bleek dat het een wederzijdse zeer positieve ervaring was geweest. Ze hadden nog niet eerder een student uit Wageningen gehad, maar wellicht is dit voor herhaling vatbaar... Bij de Friday Tea (vrijdag ochtendpauze) was er een ijstaart met "Farewell Tryntsje" erop en ik kreeg een tas met goodies en een fotoboek met Canada. Vervolgens nam mijn begeleider me uit voor avondeten, Sushi en ik vond het nog lekker ook! Vandaag alle spullen ingeleverd, snelle laptop, telefoon en is mijn back-up harde schijf gecheckt op vertrouwelijke informatie.

Straks mijn laatste avondmaal. ;) Ik ga soep maken en pannenkoeken bakken. Het is nog een verrassing, dus ik hoop dat mijn gastheer en vrouw dit niet lezen...

En dan zit mijn avontuur er alweer op! Ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn verhaaltjes! Morgen vlieg ik weer naar Nederland en begin ik een week later met het vervolg van mijn stage op het Nederlandse hoofdkantoor in Boxmeer. Hier zal ik mijn avonturen niet van bijhouden met een blog.

Tabee!

---
TB