Een kleine update uit een groot land.
Door: TB
30 Januari 2014 | Canada, Kitchener
Er hebben de laatste weken geen 'hoogte punten' plaatsgevonden tijdens mijn verblijf in Canada...
Behalve dan, dat ik nu twee keer een hele dag binnen ben gebleven vanwegen een voorbijrazende sneeuwstorm. Het klinkt extremer dan het is. Het is gewoon een harde wind, ongeveer 40-50km/h uur, wat windkracht 6-7 is. In Nederland zou dit omschreven worden als 'krachtige wind'. Vanaf windkracht 8 kun je van een stormachtige wind spreken. Waarom ben ik dan toch de hele dag binnen gebleven? Omdat deze wind nogal wat sneeuw op doet waaien, als je met harde wind weleens op het strand bent geweest, zo ziet het eruit, maar dan met sneeuw en beetje extremer. De wegen zijn slecht begaanbaar vanwege sneeuwduinen, onvoorspelbaar wegdek en dus slecht zicht door waaiende sneeuw.
Ik ben er nu dus wel achter dat deze winter de koudste in sinds 1977 is! Ik vind dat geweldig, want ik ben hier nu toevallig en ik heb meteen de 'full experience'. Overal ligt er nu zo'n 20-30 centimeter sneeuw. Waar de sneeuw van de weg geschoven wordt ontstaan grote bulten sneeuw, dit zorgt in ieder geval voor veel huizen wat meer privacy. Sommige hopen sneeuw zijn in ieder geval hoger dan een pickup truck en dat schat ik tussen de 2 en 3 meter. Dit komt dus door de sneeuwval, de wind die met de sneeuw speelt en dat alle sneeuw van de weg moet worden geschoven. Op sommige plekken is een weghelft afgesloten omdat de sneeuwschuivers (hier sneeuwploeg genoemd) de sneeuw niet ver genoeg in de berm kunnen krijgen.
Ondertussen ben ik al 3 maanden in Canada en is het wel een momentje voor een terugblik. Wat heb ik eigenlijk gemerkt van de Canadezen? Ze zijn erg beleefd. Het is een veel gehoord vooroordeel, maar ik denk dat het in dit geval wel klopt. Als er per ongeluk iemand je in de weg loopt, zul je horen: 'Excuse me'. Mocht jij toevallig in de weg lopen en 'Excuse me' zeggen, want dat leer je snel, krijg je als antwoord: 'No problem. That's okay'. Daarnaast heb ik ook geleerd dat je altijd groet en volgt met de vraag: 'How are you?' Ookal ben je niet geïnteresseerd. Een standaard antwoord die je op zo'n vraag krijgt is: 'Good, good'. Oftewel dubbel goed, wat eigenlijk "'t gaat zijn gangetje" betekend. :) Als laatste beleefdheidsgewoonte is het uitgebreid bedanken als iemand je een dienst heeft bewezen. 'I really appreciate it'. En natuurlijk krijg je dan als antwoord: 'No problem'.
En ik heb nog iets schokkends ontdek, in de zeer letterlijke vorm van het woord. Autodeuren, stoelen, deurgrepen, maar ook lakens, kleren uit de droger en zelf het yogamatje; hartstikke statisch! Waarschijnlijk komt dat door de hartstikke droge lucht hier. Mijn huid vertoont ook van die droge barsten en ik ben maar begonnen met braaf bodylotion smeren na het douchen. Maar goed; over de schokken. De Canadezen die ik ken trekken zich er weinig van aan, maar ik schrik altijd weer als de vonk overspringt tussen mij en de auto(deur). Ook tussen mijn pyjamabroek en de lakens is behoorlijke electrische spanning. Als ik opsta en het is nog donker, zie ik de vonkjes overspatten. Vervolgens pak ik de deurknop vast en krijg ik daar een schok van. Voordeel is wel dat ik dan meteen wakker ben. Met mijn auto heb ik tegenwoordig ook een omgangsregeling getroffen zolang het zo koud is, alleen aanraken met handschoenen aan.
Ik heb nog 4 weken te gaan hier in Canada. Er wordt mij al gevraagd of ik al aan het aftellen ben... Ik ben wel bewust van de verstrijkende tijd, maar ik ben de dagen niet boven mijn bed aan het turven. Ik heb nog genoeg te doen hier. Mijn verslagen afronden bijvoorbeeld. Maar... er staat ook een weekendje New York nog op de planning. Helemaal definitief is het nog niet, dat hangt even af van het visum voor de VS van Suzanne (=zeer goede vriendin), want we gaan samen! Dat is nog eens een prettig vooruitzicht. =)
Als laatste wil ik graag zeggen dat ik jullie reacties op mijn blog heel erg leuk vind! Hoewel ik het ook voor mijn eigen reisverslag voor later doe, is het ook fijn om te weten dat ik jullie er niet mee verveel.
De Mazzel!
---------
TB
Behalve dan, dat ik nu twee keer een hele dag binnen ben gebleven vanwegen een voorbijrazende sneeuwstorm. Het klinkt extremer dan het is. Het is gewoon een harde wind, ongeveer 40-50km/h uur, wat windkracht 6-7 is. In Nederland zou dit omschreven worden als 'krachtige wind'. Vanaf windkracht 8 kun je van een stormachtige wind spreken. Waarom ben ik dan toch de hele dag binnen gebleven? Omdat deze wind nogal wat sneeuw op doet waaien, als je met harde wind weleens op het strand bent geweest, zo ziet het eruit, maar dan met sneeuw en beetje extremer. De wegen zijn slecht begaanbaar vanwege sneeuwduinen, onvoorspelbaar wegdek en dus slecht zicht door waaiende sneeuw.
Ik ben er nu dus wel achter dat deze winter de koudste in sinds 1977 is! Ik vind dat geweldig, want ik ben hier nu toevallig en ik heb meteen de 'full experience'. Overal ligt er nu zo'n 20-30 centimeter sneeuw. Waar de sneeuw van de weg geschoven wordt ontstaan grote bulten sneeuw, dit zorgt in ieder geval voor veel huizen wat meer privacy. Sommige hopen sneeuw zijn in ieder geval hoger dan een pickup truck en dat schat ik tussen de 2 en 3 meter. Dit komt dus door de sneeuwval, de wind die met de sneeuw speelt en dat alle sneeuw van de weg moet worden geschoven. Op sommige plekken is een weghelft afgesloten omdat de sneeuwschuivers (hier sneeuwploeg genoemd) de sneeuw niet ver genoeg in de berm kunnen krijgen.
Ondertussen ben ik al 3 maanden in Canada en is het wel een momentje voor een terugblik. Wat heb ik eigenlijk gemerkt van de Canadezen? Ze zijn erg beleefd. Het is een veel gehoord vooroordeel, maar ik denk dat het in dit geval wel klopt. Als er per ongeluk iemand je in de weg loopt, zul je horen: 'Excuse me'. Mocht jij toevallig in de weg lopen en 'Excuse me' zeggen, want dat leer je snel, krijg je als antwoord: 'No problem. That's okay'. Daarnaast heb ik ook geleerd dat je altijd groet en volgt met de vraag: 'How are you?' Ookal ben je niet geïnteresseerd. Een standaard antwoord die je op zo'n vraag krijgt is: 'Good, good'. Oftewel dubbel goed, wat eigenlijk "'t gaat zijn gangetje" betekend. :) Als laatste beleefdheidsgewoonte is het uitgebreid bedanken als iemand je een dienst heeft bewezen. 'I really appreciate it'. En natuurlijk krijg je dan als antwoord: 'No problem'.
En ik heb nog iets schokkends ontdek, in de zeer letterlijke vorm van het woord. Autodeuren, stoelen, deurgrepen, maar ook lakens, kleren uit de droger en zelf het yogamatje; hartstikke statisch! Waarschijnlijk komt dat door de hartstikke droge lucht hier. Mijn huid vertoont ook van die droge barsten en ik ben maar begonnen met braaf bodylotion smeren na het douchen. Maar goed; over de schokken. De Canadezen die ik ken trekken zich er weinig van aan, maar ik schrik altijd weer als de vonk overspringt tussen mij en de auto(deur). Ook tussen mijn pyjamabroek en de lakens is behoorlijke electrische spanning. Als ik opsta en het is nog donker, zie ik de vonkjes overspatten. Vervolgens pak ik de deurknop vast en krijg ik daar een schok van. Voordeel is wel dat ik dan meteen wakker ben. Met mijn auto heb ik tegenwoordig ook een omgangsregeling getroffen zolang het zo koud is, alleen aanraken met handschoenen aan.
Ik heb nog 4 weken te gaan hier in Canada. Er wordt mij al gevraagd of ik al aan het aftellen ben... Ik ben wel bewust van de verstrijkende tijd, maar ik ben de dagen niet boven mijn bed aan het turven. Ik heb nog genoeg te doen hier. Mijn verslagen afronden bijvoorbeeld. Maar... er staat ook een weekendje New York nog op de planning. Helemaal definitief is het nog niet, dat hangt even af van het visum voor de VS van Suzanne (=zeer goede vriendin), want we gaan samen! Dat is nog eens een prettig vooruitzicht. =)
Als laatste wil ik graag zeggen dat ik jullie reacties op mijn blog heel erg leuk vind! Hoewel ik het ook voor mijn eigen reisverslag voor later doe, is het ook fijn om te weten dat ik jullie er niet mee verveel.
De Mazzel!
---------
TB
-
30 Januari 2014 - 09:48
Lotte:
Vervelen doet het niet hoor, lees nooit zoveel van die reisverslagen, maar vind die van jou wel leuk ;).
Hoe gaat het eigenlijk met je artikel schrijven, gaat dat nog door? Red je dat nog in Canada of wordt dat werk voor in NL?
Veel succes nog het laatste maandje!
xx -
30 Januari 2014 - 10:00
Irene:
Hoi hoi!
Ik zag de foto's voorbijkomen op facebook :). Ik ben toch heel erg blij dat ik weer in Nederland ben en dat het hier nog niet sneeuwt ;).
Geniet van je laatste 4 weken (die waren bij mij het snelst om!) en hopelijk ook van New York!
xx
Irene -
31 Januari 2014 - 11:58
Suzanne:
Zeker een prettig vooruitzicht! Wordt sowieso een geweldig gaaf weekend! Hoop dat het winterweer dan een beetje is gaan liggen ;) Klinkt wel gaaf hoor! Om het een keer mee te maken :)
Zie je snel!
xx
Suzanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
